بلاک‌چین به عنوان یکی از فناوری‌های نوظهور عرصه های متعددی را تحت تأثیر کاربردهای خود قرار داده است. پیشرفت‌هایی که در حوزه رمزنگاری داده‌ها و اطلاعات از اواسط دهه 70 میلادی شکل گرفت، بستر فناوری نوینی را در حوزه شبکه‌های اطلاعاتی و ارتباطی تشکیل داد که امروزه یکی از مهم‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین بسترها را در شکل گیری سبک جدیدی از اقتصاد و سیستم های پولی و مالی میزبانی می‌کند. به بیان ساده، بلاک‌چین زنجیره‌ای از داده‌های رمزنگاری شده در یک بستر رخ به رخ و امن را شامل می شود که هر بلاک شامل داده‌های تأیید شده از بلاک‌های قبلی در یک شبکه را شامل می شود. این بلاک‌ها شامل یک آدرس داده اختصاصی، یک آدرس داده تأیید شده یا هش و یک بسته زمانی تأیید داده می‌باشد که به صورت زنجیره وار در یک شبکه غیرمتمرکز به هم پیوند می‌شوند. در یک سیستم غیرمتمرکز پولی بر بستر بلاک‌چین، اطلاعات بلاک‌ها شامل واریزکننده، دریافت کننده، زمان ارسال و دریافت به همراه آدرس تأیید شده یک تراکنش مالی قابل مشاهده است. این داده‌ها کاملا رمزنگاری شده و امن می‌باشند و عملأ امکان ردیابی و بررسی فیزیکی ندارند.
